کاش پل عشق میان من و تو اینچنین طولانی نبود
کاش در سیاهی های شب ، راه پنهانی نبود
کاش این عشقی که در جان من است
اندکی در جان تو پیدا و اینسان کم نبود
کاش می شد خدای عاشقان
درد عشقت را به من ناداده بود
کاش اگر هم اینچنین بنوشته بود
مهربانی را به او هم داده بود
کاش می شد بر سیاهی های زشت سرنوشت
اندکی از نو محبت را نوشت
کاش می شد در آسمانها جا گرفت
رفت و پر زد با نکویی ها کمی تنها گرفت
کاش کشتی وامانده در طوفان من
در کنارت ره ساحل می گرفت
