bayad raft

نگاهم را به روی آسمان می دوزم باید رفت و پرواز کرد باید آشیانی نو بساخت باید کبوتران همراه را گفت بیایید من بام خواهم شد من زمین خواهم شد تا همه بدانند که برای کشورم من وطن خواهم شد من شور خواهم شد رود خواهم شد بیا با من ما زمان را در دستانمان خواهم ساخت تا باز گردانیم شکوه اهورایی سرزمینمان ایران را.ما خون خواهم شد تا زخون خویش سبز گردانیم درختان برومند زمینمان، سرزمینمان ، ایران را . ما کوه خواهم بود چون پاسبانی بر سر میراث جاودان پارسیان سرزمینمان. ما قلم خواهیم شد تا که دژخیمان بدانند که گر راه بر زبانمان بندد ما با ذره ذره جان خویش می نگاریم تا بگوییم آن زمان که باید سکوت کرد و نگفت باید ماند و نوشت من به کلمات ایمان دارم به شکوهشان به جاودانگیشان من به آنان ایمان دارم گویند برای ساختن وطن باید منتظر ایستاد...من می گویم برای ساختن و برای انتظار حتی باید دوید...تا صدایی اهورایی در غروبی غم انگیز..عطر حیات بر ما ببخشد من به آنان ایمان دارم ................